Poduchy wciąż na tapecie... Dawno już wydziergałam to co na górze, potem trzeba było dopchać wkładu wypłaszczonym przez czas i wygniecionym przez przytulanie poduszkom i uszyć to co na dole. Chwilę mi to zajęło (najgorzej zawsze wstać z kanapy, odłożyć książkę, herbatkę, odpuścić leniuchowanie) ale wreszcie udało się przezwyciężyć jesiennego lenia i są. Oto efekt... kolejne poduchy do sypialni.
Są w modnym rozmiarze, tzw. owersajzowe, czyli nikt nie wie po co takie za duże ...
Mam też nowe nabytki, których nie omieszkam pokazać... Wygrzebałam w starociarni wiszące koszyki druciane - capnęłam je łapczywie, żeby mi nikt ich nie podebrał - na razie na będą w nich owoce, a potem się zobaczy ... może na trochę pójdą do ogrodu i będą robić za koszyki na świeczniki.
I na koniec latarenka. Latarenek nigdy dość. Chwilowo zostanie jak w oryginale, potem pewnie przerobię ją na biały vintage.
sliczne poduchy ! a koszyki ...ale Ci zazdroszczę ;p pozytywnie oczywiście , latarenek nigdy dość ;)
OdpowiedzUsuńpozdrawiam
Poduszki są śliczne :) A i wiszące koszyczki bardzo do gustu mi przypadły :) Świetny pomysł, aby umieścić w nich lampionki :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
Cudowne poduchy! I fajnie, że takie duże:).
OdpowiedzUsuńNie zapisałam się na rozdawajkę, bo mi się wydaje że mam wszystkiego za dużo... Ale jednak to zmienię!
Latarenka super - jak szkoda, że nie mam gdzie ich stawiać....Buziaki!
Bardzo mi się podobają Twoje poduchy i fajnie, że są duże :)
OdpowiedzUsuńPoduchy są genialne . a kto powiedział że one mają mieć konkretny rozmiar, przynajmniej jest się do czego przytulić:))) Latarenki zwyczajnie zazdraszczam:)
OdpowiedzUsuń