Ciach...... ciach...... wspomnień czar

Przede wszystkim muszę podziękować Mamon. Gdyby nie Ty, i Twoje skarby starociowe nigdy nie pomyślałabym, że mogę przecież ocalić od wyrzucenia taką pamiątkę po moim Dziadku. Jedno z moich dziecięcych wspomnień to dźwięk nożyc krawieckich. Uwierzycie, że gdy o tym myślę to ciągle słyszę jak Dziadek tnie na wielkim stole ustawionym na środku pokoju grube materiały na płaszcze i garnitury. Dziękuję Ci droga Joasiu. 

A oto mój skarb:

 

Tu już podczyszczone i naoliwione:

 Jeszcze tylko znajdę dla nich odpowiednie miejsce.

 

 A na wymiankę :-)  poszłyśmy z Babcią moją  - ja jej chustę (ucieszyła się !), a ona mi nożyce. Choć i tak, to co od niej dostałam nie ma ceny.... 

I jeszcze jedna myśl - w tym jest jakaś magia, że właśnie w Dzień Babci i Dziadka o tym myślę i wspominam... i podziwiam ogromnie to przedwojenne pokolenie. Zawsze mówię Babci gdy z jej zdrowiem gorzej - że Ona to jest materiał przedwojenny co tak łatwo się nie zdziera. I rzeczywiście, podnosi się i idzie dalej, choć wolniej  i odpoczywając. Takich ludzi już coraz mniej.